سه‌شنبه، خرداد ۱۴، ۱۳۸۷

هر کاری که می کنی دیوونه تر می شم ...
شیدا تر می شم
دیگه به اون مرحله رسیدم که فحش هم بهم بدی بیشتر عاشق می شم
.
من نه اینجایم که شاخه های تو خشک باشد و من سیراب
من نه اینجایم که تو لبخند زنی و من جوانه نزنم
گاه فشار این آب را بیشتر کن . سیرابم کن
بگذار زمان بگذرد و سیلاب در باغچه دلم به پا شود ...
اما مرا سیراب کن
دردل شب ... نور چراغ ها ... روشنایی ماه و ستارگان
جشن دل و دلتنگی و خستگی و فرار از مرگ رو طاقت بیار ........
.
اینجا رو می خوایم عوض کنیم زمان فرصت بده لامذهب !
.
بیست دقیقه دیگه خونه ایم . فقط بیا . خسته ، گرسنه ، لبریز از خواب . بیا سرم داد بزن . بیا همه چشمات و مست کن همه چی رو بشکن ... الا دل ساده و ...
من و شیدا کن
حالا دیگه تو هر حالتی که باشی شیداتر می شم ...
.
پ ن ب ی د ب * :
نوای منی .. بی نوای توام
بلای منی .. مبتلای توام
سرود منی چنگ و عود منی
وجود منی تار و پود منی
.........
* ( پی نوشت با یه دنیا بغض )

برچسب‌ها: من