بر روی دو پایم اکنون
افتاده در خاک وخون
دیگر چه می توان گفت
با صد نگاه بی جون
از خاک برون گشتم
جز خلق نخواهم دید
آن روز رهایی را
هرگز به چشم نخواهم دید
در سوز نگاه تو
جز مرگ نخواهم دید
تا لحظه ی تلخ شب
هرگز روشنایی را نخواهم دید
بی تو ای نگار من
جز خواب نخواهم دید
هر یک به رهی ترسان
می رفت و نمی خندید
تا جان به تنم ماند
جز کفر نخواهم دید
( پروردین )
......
نظرتون در مورد تخلصی که واسه خودم انتخاب کردم چیه ؟! هم شبیه فروردین ( زندگی دوباره ) هست و هم در معنای کلمه کلمه اش خیلی ترکیب خوبی داره !
ممنون از مهدی شریفی که خیلی به من تو این راهی که قدم برداشتم داره کمک می کنه .
......
آقا من دیگه خسته شدم ! دیگه حوصله ندارم هر وبلاگی میرم مواظب باشم که کسی منو می شناسه یا نمی شناسه. هر کی دوست داره وبلاگ منو می خونه هر کی هم دوست نداره نمی خونه ! ( لطفا نخواید از من که براتون توضیح بدم ، چون تکرار اون اتفاقات منو عذاب میده ! )
حالا بگذریم ، اینجا چه طور شده ؟

خوش به حالت سهراب
اهل کاشان بودی ...
اهل کاشان ماندی...
اهل کاشان رفتی ...

خدا رحم کرد که بعضی از ما مجریان امور ، خدای ناکرده خدا نشدیم! و گرنه از همان آسمان هفتم یک سره سیم کشی می کردیم به کرات پایین و بلند گویی خداپسندانه نصب می کردیم در وسط آسمان و زمین و یکسره برای عالم و آدم سخنرانی می کردیم ! همین و بس!
جلال رفیع
.......
تو عید خیلی کارت تبریک به دستم رسید . یکی از یکی قشنگ تر ! من هم کارت تبریکمو برای یه سری از دوستان فرستادم . یه عده خوششون اومد یه عده بدشون ، یه عده گفتن این دیگه چیه ؟ یه عده گفتن به به ! یه عده تشکر کردن و یه عده هم که گفتن این چی بود فرستادی ؟ ویروس بود ؟! . خلاصه که گفتن اینجا هم بزارم تا شاید شما هم نظرات متفاوتی بدید !

......
نمی دونم این محمود فکری چی داشت که اون شب همه می خواستن باهاش عکس بگیرن؟ حیف اون هم نگاتیو . ( فقط یه بچه نازی داشت که یه لحظه مظلوم ترین آدم دنیا بود ، یه لحظه ام سرتو که بالا می کردی می دیدی رو سقفه ! )