من بامدادم سر انجام ، خسته ، بی آنکه جز با خویشتن به جنگ برخاسته باشم . هرچند جنگی از این فرساینده تر نیست که پیش از آنکه باده بر انگیزی آگاهی که سایه ی عظیم کرکسی گشوده بال بر سراسر میدان گذشته است . تقدیر است و گدازی خون آلوده در خاک کرده است و تو را از شکست و مرگ گزیر نیست .
من بامدادم . شهروندی با اندام و هوشی متوسط . نسبم با یک حلقه به آوارگان کابل می پیوندد . نام کوچکم عربی ست ، نام قبیله ایم ترکی ، کنیه ام پارسی . نام قبیله ایم شرمسار تاریخ است و نام کوچکم را دوست نمی دارم .
تنها هنگامی که تو هم آواز می دهی ، این نام زیبا ترین کلام جهان است و آن صدا غمناک ترین آواز .
( احمد شاملو )

شک دارم به ترانه ای که زندانی و زندانبان همزمان زمزمه می کنند ...

همه جا تاریکه . بعد از چند لحظه پرده بالا میره ، سالن هم کم کم روشن میشه . یکی رو صندلی پشت پیانو نشسته ( که البته ما اون رو نمی دیدیم ! ) . ناگهان دوربین میره رو صورت خواننده . موهای نسبتا سفید با یه عینک ته استکانی ( حالا حدس بزنید این خواننده جوان و آتیه دار کشور خوبمون کیه ؟ ) . بعد از چند لحظه تک نوازی پیانو خواننده شروع می کنه به خوندن : ... خلیج همیشگیه ی فارس ... !!!
دقیقا مثل خودش خوند . فقط مونده بود که اولش بگه : من هم این آهنگ رو خیلی دوست دارم ... . یعنی من که داشتم شاخ در می آوردم . آهنگ ابی اون هم جلوی سردار قالیباف؟! اون هم تو اختتامیه جشنواره فیلم پلیس ؟! بعد هم ناگهان همه چیز قطع شد و آقا پیام تشریف آوردن ( پیام بازرگانی ) .
برای چند لحظه هم که شده خودم رو گذاشتم جای سردار!
خطاب به لاریجانی : - آقا کجایی که ببینی چه بلایی دارن سر صدا و سیمای این مملکت میارن ؟!!!
..........
توجه : این قالب وبلاگ رو بنده فقط برای رزولوشن 1024 در 768 طراحی کردم . لذا بهتره برای دیدن کامل مطالب و خود وبلاگ رزولوشن کامپیوتر خودتون رو به عدد فوق تغییر بدید . با تشکر . جناب آویژه